Από καιρό ήθελα να γράψω για το άρθρο «Στα υπόγεια είναι η θέα» του Στάθη Καλύβα. Το άρθρο αυτό δημοσιεύτηκε στην Καθημερινή της Κυριακής 14 Μάρτη 2010.
Γιατί μου τράβηξε το ενδιαφέρον; Επειδή συνδυάζοντας δήθεν προφανή στοιχεία και δήθεν λογικοφανή επιχειρήματα προσπαθεί να καταλήξει στο συμπέρασμα που επιθυμεί ο συντάκτης. Θα προσπαθήσω να δείξω πόσο σαθρά και επιφανειακά είναι τα στοιχεία και τα επιχειρήματα του Στάθη Καλύβα και στο τέλος θα καταλήξω και εγώ στο δικό μου συμπέρασμα.
Από την πρώτη παράγραφο ξεκινούν τα φάλτσα του Στάθη Καλύβα, για να χτιστεί σιγά- σιγά το συμπέρασμα που θέλει. «Να μετασχηματίσουμε την κρίση σε νέα μεγάλη ιδέα. Αίτημα για μια σύγχρονη, αξιοκρατική, τίμια, δυναμική και ευνομούμενη κοινωνία, με άλλα λόγια ευρωπαϊκή». Για το πρώτο αρκεί να ρωτήσουμε ποιος ευθύνεται για την «κρίση», ποιος πληρώνει και ποιος θα έπρεπε να πληρώνει. Για τον Στάθη Καλύβα ευθυνόμαστε όλοι οι «Έλληνες πολίτες», όλοι μαζί πληρώνουμε, όλοι μαζί θα βγούμε από την κρίση. Στην πραγματικότητα την «κρίση» προκάλεσαν τα μονοπώλια και την πληρώνουν όλοι οι υπόλοιποι, δηλαδή οι εργαζόμενοι και τα μεσαία στρώματα. Για αυτό και δεν κάνει το λάθος ο Στάθης Καλύβας να γράψει αίτημα για δίκαιη κοινωνία. Τώρα τα φάγανε τα λεφτά τα μονοπώλια, πάει και τελείωσε.
Για αυτό το αίτημά του είναι τίμια και ευνομούμενη κοινωνία. Δηλαδή με νόμους που να προστατεύουν τα μονοπώλια, μην τυχόν και τους ζητήσει κανείς να επιστρέψουν τα λεφτά που φάγανε. Τα άλλα δύο: δυναμική και αξιοκρατική κοινωνία, δημιουργούν ωραίες εικόνες. Κομψούς και γυμνασμένους νέους με κοστούμια και χαρτοφύλακες να κάνουν αγώνα δρόμου για να κάτσουν στην καρέκλα του στελέχους. Φυσικά το παιδί που τελείωσε το Λύκειο στα Κάτω Πατήσια δεν κολλάει σε αυτή την όμορφη εικόνα ευρωστίας και δύναμης. Ήταν απλώς τεμπέλης και δεν ήθελε να εκμεταλλευτεί τις «ευκαιρίες».
Γιατί είναι όμως τα Κάτω Πατήσια και η υπόλοιπη Αθήνα μια «τριτοκοσμική» πόλη; Επειδή έχει νέφος; Επειδή έχει ελάχιστο πράσινο, αφημένο στην τύχη του; Επειδή έχει κακές συγκοινωνίες; Επειδή έχει θόρυβο; Επειδή είναι ακριβή; Επειδή η ανεργία αυξάνεται; Τίποτα από όλα αυτά! Τα προβλήματα της Αθήνας είναι: 1) οι διαδηλώσεις 2) η παράνομη στάθμευση 3) οι πλανόδιοι πωλητές 4) οι αφίσες 5) τα γκράφιτι. Το μετρό δεν έχει κάτι από τα ανωτέρω 5 προβλήματα, άρα είναι η γη της Επαγγελίας για τον Στάθη Καλύβα!
Το μετρό έχει εργαζόμενους στη φύλαξη και στην καθαριότητα που εργάζονται σε εξωτερικούς εργολάβους. Αν κάποιος από αυτούς αρρωστήσει, πάθει ατύχημα ή γεράσει τον διώχνουν και παίρνουν άλλον. Ότι καλύτερο για τον Στάθη Καλύβα! Το μετρό κόστισε εξωφρενικά ποσά και είναι πολύ μικρό σε σχέση με αντίστοιχα του εξωτερικού. Δεν το εξετάζει καν ο Στάθης Καλύβας! Δώστε του αστυνόμευση, κάμερες και απαγορεύσεις και είναι ευτυχισμένος!
Για να εξηγούμαι, το μετρό μου αρέσει και μένα. Λειτουργεί όμως καλά διότι είναι πολύ μικρό και ακριβό. Το ότι ο ΗΣΑΠ βελτιώθηκε δε σημαίνει κάτι. 25 χιλιόμετρα μήκος έχει και αυτός. Στη φύση όμως δεν υπάρχουν κλειστά συστήματα. Εξετάζουμε λοιπόν όλο το σύστημα δημόσιων συγκοινωνιών. Ο προαστιακός γιατί δεν βελτιώθηκε από τη γειτνίαση και τη συνεργασία με το μετρό; (Μοιράζονται και τη γραμμή Πλακεντία- Αεροδρόμιο) Το τραμ γιατί αντιμετωπίζει τόσα προβλήματα; Γιατί δεν αναπτύσσεται; Τα λεωφορεία και τα τρόλεϊ γιατί επιστρέφουν αργά, αλλά σταθερά στην προ Ολυμπιακών μιζέρια;
Απλώς το μετρό ξεφορτώνεται τα αρνητικά του στην υπόλοιπη κοινωνία. Δε φορτώνεται το κόστος της άνεργης καθαρίστριας, δε φορτώνεται την κάπνα από την καύση του λιγνίτη ή του πετρελαίου για την παραγωγή του ηλεκτρικού ρεύματος που κινεί τα τρένα, δεν φορτώνεται τα προβλήματα του υπολοίπου δικτύου μεταφορών που τον τροφοδοτεί με επιβάτες. Από οικονομικής πλευράς το μετρό δημιουργεί παθητικό, γιατί το υπέρογκο κόστος κατασκευής του δεν είναι δυνατό να αποσβεστεί από τα εισιτήρια. Άλλωστε τα εισιτήρια των συγκοινωνιών της πρωτεύουσας τα επιδοτεί ο έλληνας εργαζόμενος, ακόμα και ο κάτοικος της επαρχίας που δεν τα χρησιμοποιεί.
Λόγω των Ολυμπιακών ρίχτηκαν ποταμοί χρημάτων. Το 2004 τα λεωφορεία και τα τρόλεϊ ήταν ολοκαίνουργια, το τραμ, ο προαστιακός ξεκινούσαν τη λειτουργία τους. Το μετρό είχε μόλις παραλάβει τις επεκτάσεις του, ο ΗΣΑΠ είχε μόλις φρεσκάρει τους σταθμούς. Τώρα όμως λεφτά δεν υπάρχουν. Σπατάλες για υπερτιμημένους Ισπανούς αρχιτέκτονες δε γίνονται. Τα μετρό του Λονδίνου, της Νέας Υόρκης, του Μονάχου δεν είναι ούτε καθαρά, ούτε όμορφα, ούτε λειτουργικά. Το δικό μας μετρό πώς θα είναι σε πέντε- έξι χρόνια; Ήδη, διακριτικά, έχουν επιστρέψει οι ζητιάνοι και οι μικροπωλητές στους συρμούς, όπως και συνάνθρωποί μας εξαρτημένοι από διάφορες ουσίες. Μάλλον ο Στάθης Καλύβας έχει καιρό να μπει στο μετρό.
Τα ελληνικά πανεπιστήμια δεν αξιώθηκαν ποτέ να λάβουν τα φράγκα που πήρε το μετρό για τους Ολυμπιακούς. Οι προϋπολογισμοί όλων των ελληνικών πανεπιστημίων μαζί, δε μπορούν να συναγωνιστούν τον προϋπολογισμό του Γέιλ, στο οποίο καθηγητής είναι ο Στάθης Καλύβας. Χωρίς λεφτά όμως δε γίνεται τίποτα.
Βέβαια ο Στάθης Καλύβας δεν πιστεύει πως τα ελληνικά πανεπιστήμια, αν ακολουθήσουν το παράδειγμα του μετρό, θα γίνουν Γέιλ. Αυτό που θέλει όμως είναι να γεμίσουν με σεκιουριτάδες και καθαρίστριες από εξωτερικά συνεργεία. Να αποκτήσουν δίδακτρα και κάμερες ασφαλείας. Να μην έχουν πολιτική ή συνδικαλιστική δραστηριότητα. Οι φοιτητές να είναι υποχρεωμένοι να φοράνε κουστούμια, να κόψουν τα μαλλιά και να κρατάνε χαρτοφύλακες. Να μιλάνε σαν υπάλληλοι σε τρέντι φαστφουντάδικο: «Κυρία Αντωνίου, στην αποθήκη παρακαλώ», «Ορίστε οι μάξι πατάτες σας, παρακαλώ» κ.λ.π.
Άρθρα σαν του Στάθη Καλύβα έχω δει στο παρελθόν και από άλλους. Από το Γιάννη Μαρίνο, από το Στέφανο Μάνο, από τον Ανδρέα Ανδριανόπουλο κ.α. Το τελικό τους ζητούμενο είναι πάντα το ίδιο: τεμπέλη εργαζόμενε κάνε και άλλες θυσίες. Νομίζω πως είναι καιρός να σταματήσουμε να τους ανεχόμαστε.
Filed under: Όλα | Tagged: αλήθεια | 12 Σχόλια »