Kάθε τέλος είναι και μια καινούρια αρχή…

Τα πάντα ρει,και ουδέν μένει!

Το είπε ο Ηράκλειτος, ο πρώτος διαλεκτικός, και φυσικά είχε δίκιο. Έτσι και για το blog μας έφτασε η στιγμή να προβάλει τους τίτλους τέλους. Ένας μεγάλος κύκλος που ξεκίνησε το Σεπτέμβρη του 2007 ολοκληρώνεται τον Απρίλη του 2010.

Δεν έχουμε παράπονο. Σε αυτά τα δυόμιση χρόνια κατανοήσαμε τις δυσκολίες που έχει το γράψιμο, κονταροχτυπηθήκαμε με τις αδυναμίες μας, είδαμε μήνα με μήνα να μας διαβάζουν όλο και περισσότεροι, φτιάξαμε ηλεκτρονικά το φανζίν που ποτέ δεν είχαμε τα χρήματα να τυπώσουμε στο χαρτί.

Ευχαριστούμε όλους όσους μας έκαναν παρέα στη διαδρομή αυτή, ακόμα και αυτούς που δεν συμφώνησαν ποτέ μαζί μας. Σίγουρα θα ξανασυναντηθούμε κάποια στιγμή, ακόμα και αν σήμερα δε μπορούμε να φανταστούμε ακόμα τον τρόπο.

Το κλισέ των καλλιτεχνών είναι «θέλω να φύγω τώρα που είμαι στην κορύφωση της καριέρας μου». Παρότι δεν είμαστε καλλιτέχνες, συμπτωματικά ο Μάρτιος του 2010 ήταν ο μήνας με τους περισσότερους αναγνώστες που είχαμε ποτέ. Οπότε είναι ώρα να υποκληθούμε και εμείς στο κοινό και να χαιρετίσουμε για τελευταία φορά.

Ανοίγουμε τις πόρτες
κλείνουμε τις πόρτες
δρασκελάμε τις πόρτες
και στο τέρμα του μοναδικού μας ταξιδιού
μήτε πολιτεία μήτε και λιμάνι

Το τραίνο εκτροχιάζεται, το πλοίο ναυαγεί, τ’ αεροπλάνο συντρίβεται
Ένα μονάχα επισκεπτήριο στον πάγο χαραγμένο

Αν είχα δικαίωμα, δικαίωμα εκλογής
Να ξαναρχίσω ή όχι τούτο το ταξείδι τούτο το ταξείδι
Θα το ξανάρχιζα, Θα το ξανάρχιζα, Θα το ξανάρχιζα

(Ναζίμ Χικμέτ, 1958)

Ενας πρωθυπουργός, ένα κανό και μια μπαντάνα

Ο πρωθυπουργός μας, δείχνει έμπρακτα πόσο νοιάζεται για τα βάσανα του φουκαρά εργαζόμενου, του φτωχού αγρότη και του αυτοαπασχολούμενου που με τα χίλια ζόρια επιβιώνει.

Αφού ικανοποίησε τη μανία του για ταξίδια και φωτογραφίες με ξένους ηγέτες, ενώ τα βαρετά οικονομικά θέματα χειρίζονταν οι συνεργάτες του, αποφάσισε να απολαύσει Πασχαλινές διακοπές με άφθονο ήλιο και θάλασσα.

Πήρε το κανό του, το κουπί του και ξεκίνησε!

Μάλιστα είναι τέτοια η επικοινωνιακή υπεροπλία του ΠΑΣΟΚ αυτή την εποχή που τον εμφάνισαν ότι «τραβάει κουπί σαν τον κάθε Έλληνα«.

Κωμικοτραγικό θέαμα, αλλά και διδακτικό ταυτόχρονα! Ο πρωθυπουργός μας δείχνει που έχει γραμμένη τη φτώχεια, το κόψιμο του 13ου και 14ου μισθού, τα όρια συνταξιοδότησης και την φοροεπιδρομή.

Συγχαρητήρια σε όσους τον ψήφισαν και είχαν κιόλας την εντύπωση πως ο κ. Παπανδρέου θα χαλάσει τη ζαχαρένια του για χάρη τους.

Να τον χαίρονται και να τον καμαρώνουν…

Αρνί (μέρος 2)

Μετά την τεράστια ανταπόκριση του περσινού άρθρου, έφτασε το πλήρωμα του χρόνου για το sequel!

Η Μεγάλη Εβδομάδα αποτελεί διασκευή της εβραϊκής γιορτής «Άζυμα», που διαρκούσε επτά ημέρες και ήταν μάλλον αγροτική γιορτή. Στηρίζονταν στην πίστη πως, όταν αρχίσει να χρησιμοποιείται η νέα σοδειά δεν πρέπει να υπάρχει κίνδυνος μόλυνσης από την παλιά ζύμη. Για τη βεβαιότητα πως θα υπάρξει πλήρης διακοπή, η πράξη αυτή διαρκούσε 7 ημέρες, όσες δηλαδή γιορτάζουμε μέχρι σήμερα το Πάσχα.

Το ελληνικό έθιμο του σουβλίσματος του πασχαλινού αρνιού (οβελίας), με το οποίο συμβολίζεται η θυσία του «αμνού» του Θεού (δηλ. του Χριστού), πιθανότατα προέρχεται από το εβραϊκό τελετουργικό που προαναφέρθηκε ως ανάμνηση της εξόδου από την δουλεία της Αιγύπτου υπό την ηγεσία του Μωυσή μέσω θεϊκής παρέμβασης. Μια άλλη επιστημονική άποψη σχετικά με την προέλευση της γιορτής του Πάσχα είναι πως τα περί του αμνού ανήκαν αρχικά σε ποιμενική γιορτή, που λάμβανε χώρα την πανσέληνο που ήταν πιο κοντά στην εαρινή ισημερία. Επρόκειτο μάλλον για θυσία ενός αρνιού έτσι ώστε ο θεός των ποιμνίων (της γονιμότητας) να πάρει το μερίδιό του για να εξασφαλίσει τη γονιμότητα του ποιμνίου. Το αρνί τρωγόταν σε ένδειξη κοινωνίας με το θεό προστάτη.

H ημερομηνία εορτασμού του Πάσχα, καθορίστηκε από την Πρώτη Οικουμενική Σύνοδο της Βιθυνίας στη Νίκαια, το 325 μ. Χ. Αποφασίστηκε να γιορτάζεται την πρώτη Κυριακή μετά την πανσέληνο της εαρινής ισημερίας και μετά το Πάσχα των Ιουδαίων.
Σε πολλά μέρη της Ελλάδας την Κυριακή του Πάσχα ψήνουν το αρνί στη σούβλα, μαζί με το κοκορέτσι. Το αρνί που τρώμε το Πάσχα συμβολίζει τον Χριστό που θυσιάστηκε σαν το αρνί για την σωτηρία όλης της ανθρωπότητας.

Ενδιαφέρον παρουσιάζουν τα πολλά και διαφορετικά έθιμα που λαμβάνουν χώρα σε κάθε μέρος της πατρίδας μας το Πάσχα, έθιμα που αποδεικνύουν τη συνέχεια του λαϊκού πολιτισμού διαμέσου των αιώνων. Κοινός παρανομαστής τα δημοτικά τραγούδια, το κρασί και τα ψητά αρνιά.

Στη Κρήτη τα έθιμα της Μεγάλης Εβδομάδας είναι πολλά και πέρα από τα γνωστά που ισχύουν σε όλη την Ελλάδα , κόκκινα αυγά , ετοιμασίες κλπ , υπάρχουν και τα εξής τουλάχιστο στα χωριά των Χανίων . Όλη την Μεγάλη Εβδομάδα δεν ακούν τραγούδια , δεν τραγουδάνε , ούτε σφυρίζουν , στα καφενεία δεν παίζουν χαρτιά και με ένα σπαούλι κρεμνούνε τον Φάντη της τράπουλας από το ταβάνι , τα αγόρια και μεγάλοι άντρες όλη την Μεγάλη Εβδομάδα κόβουν ξύλα κυρίως κατσοπρίνια , ασπαλάρθους και άλλους θάμνους και το Μεγάλο Σάββατο φτιάχουν την ρεματιά ύψους 3-4 μέτρων και πλάτους 6-8 μέτρων για να κάψουν το ομοίωμα του Ιούδα . Την Μεγάλη Πέμπτη φτιάχνουν ένα ανθρώπινο ομοίωμα από ξύλα , τον «Ιούδα» , τον οποίον και περιφέρουν σε όλα τα σπίτια του χωριού και τον οποίον χτυπούν και κακίζουν για την αισχρή προδοσία του . Οι γυναίκες δίνουν ό,τι παλαιά ρούχα έχουν για να ντυθεί ο «βρώμος ο Ιούδας» τον οποίον και παραγεμίζουν με άχερα . Τα αρνιά για το Πάσχα σφάζονται Μεγάλη Τετάρτη και Μεγάλη Πέμπτη .

Αρνί ή κατσίκι στο φούρνο με κληματόβεργες

Την προηγούμενη χρονιά είχαμε γράψει για το σουβλιστό αρνί. Φέτος θα πούμε για το φούρνο. Είναι ένας καλός τρόπος ψησίματος του πασχαλινού αρνιού. Είναι εύκολος, το αρνί γίνεται νόστιμο και το μόνο που χρειάζεται είναι να έχουμε προβλέψει να βρούμε κληματόβεργες και να συνεννοηθούμε με τον φούρναρη της γειτονιάς μας (ή να έχουμε έναν παραδοσιακό χωριάτικο  φούρνο).

Υλικά:

1 αρνί ή 1 κατσίκι
Αλάτι, πιπέρι
Κληματόβεργες από αμπέλι
Πλένουμε καλά τις κληματόβεργες καθώς και το αρνί. Δανειζόμαστε από το φούρνο της γειτονιάς μας μια μεγάλη λαμαρίνα και μέσα σε αυτήν στρώνουμε τις κληματόβεργες σε δύο στρώσεις. Η δεύτερη στρώση θα σχηματίζει κάθετη γωνία με την πρώτη (σταυρωτά). Φτιάχνουμε αλατοπίπερο σε ένα μπωλάκι και με αυτό αλείφουμε με το χέρι μας το αρνί μέσα έξω (εσωτερικά και εξωτερικά). Το βάζουμε στη λαμαρίνα «διπλώνοντάς» το στη μέση έτσι ώστε να χωρέσει στη λαμαρίνα. Το πηγαίνουμε στο φούρνο από νωρίς γιατί θέλει αρκετή ώρα ψήσιμο.

Μάχη για την κατάταξη των πτυχίων τους αρχίζουν ΑΕΙ, ΤΕΙ, κολέγια και ΙΕΚ

Μάχη για την κατάταξη των πτυχίων τους αρχίζουν ΑΕΙ, ΤΕΙ και κολέγια, καθώς εισάγεται και στη χώρα μας η οκτάβαθμη «κλίμακα εκπαίδευσης» που ισχύει στα κράτη της ΕΕ.  Σύμφωνα με το ΄Εθνος (27.02.2010), το νέο σύστημα, που αλλάζει ολοκληρωτικά το τοπίο των πτυχίων, βάζει από την πίσω πόρτα τα ιδιωτικά πανεπιστήμια στο εκπαιδευτικό μας σύστημα, ενώ συγχρόνως δημιουργεί πτυχία δύο ή και τριών ταχυτήτων.

Τα κολέγια που συνεργάζονται με ξένα ΑΕΙ κατατάσσονται απευθείας στη θέση των ελληνικών πτυχίων ΑΕΙ, ενώ ένας απόφοιτος λυκείου, παρακολουθώντας μερικά πανεπιστημιακού επιπέδου σεμινάρια, θα μπορεί να διεκδικήσει θέση στην κλίμακα, ως πτυχιούχος! Η κατάταξη των κολεγίων στο επίπεδο 6 ή 7 θα αποτελέσει αιτία πολέμου για τους πρυτάνεις, που δεν θέλουν «σφήνα» στον χώρο τους τα «ιδιωτικά πτυχία».

Δείτε όλο το θέμα στην e-Paideia…

Να σημειώσω ότι θα ανθίσει και το σχετικό εμπόριο αξιολογήσεων των διαφόρων σχολών, προκειμένου να σκαρφαλώσουν σε υψηλότερες θέσεις στην πυραμίδα των πτυχίων.

Η πυραμίδα είναι σε αρχικό στάδιο. Μόλις γίνει γενικά αποδεκτή, θα αρχίσει η μάχη των σχολών για την μεταξύ τους κατάταξη στο κάθε επίπεδο.

Καλό μήνα

Καλησπέρα σε όλους και καλό μήνα!

Του Απρίλη η βροχή, κάθε στάλα και φλουρί.

Ο Απρίλης με τα λούλουδα κι ο Μάης με τα ρόδα.

Ο Απρίλης ο γρίλλης, ο Μάης ο πολυψωμάς.

Τον Απρίλη και το Μάη κατά τόπους τα νερά.

Αυξημένη η συμμετοχή στις εκλογές του ΣΥΣΔΙΕΚ Θεσσαλονίκης

Στις εκλογές συμμετείχαν 1.170 σπουδαστές από όλα τα δημόσια ΙΕΚ του νομού, ενώ αντίστοιχα πέρσι είχαν ψηφίσει 1.018. Τα μέλη του συλλόγου με τη συμβολή και των δυνάμεων του ΠΑΜΕ «όργωσαν» τα ΙΕΚ και μίλησαν με τους συναδέλφους τους για την ανάγκη ενίσχυσης του ΣΥΣΔΙΕΚ. Το κάλεσμα βρήκε απήχηση, επιβεβαιώνοντας ότι όλο και περισσότεροι σπουδαστές βλέπουν διέξοδο στους συλλογικούς αγώνες, ως απάντηση στην επίθεση που δέχονται στα δικαιώματά τους, στη μόρφωση, στη δουλειά, κ.λπ. Δείτε όλο το θέμα…

Φωτογραφίες από τον αγωνιστικό εορτασμό στο Κιλελέρ

Στην εκδήλωση, που οργάνωσε στον χώρο του μνημείου η Παναγροτική Αγωνιστική Συσπείρωση (ΠΑΣΥ), κυριάρχησε το σύνθημα «Φτωχή αγροτιά, συμμαχία με την εργατιά», ενώ κεντρικός ομιλητής ήταν ο πρόεδρος της Ενωτικής Ομοσπονδίας Αγροτικών Συλλόγων Καρδίτσας, μέλος της γραμματείας της ΠΑΣΥ Βαγγέλης Μπούτας.

Παρόντες στην εκδήλωση ήταν οι βουλευτές του ΚΚΕ, Δ. Μανωλάκος (Α’ Πειραιά), Ν. Μωραΐτης (Αιτωλοακαρνανία), Απ. Νάνος (Μαγνησίας), Αν. Σκυλλάκος (Λάρισας), αντιπροσωπεία της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ, της ΚΝΕ, του ΠΑΜΕ και της ΠΕΑΕΑ.

Ο Βαγγέλης  Μπούτας είπε χαρακτηριστικά ότι η κυβέρνηση με τη στήριξη και άλλων κομμάτων αντιμετώπισε τους αγρότες που βγήκαν τον Ιανουάριο στους δρόμους σαν εχθρούς και θέλησαν να τους τσακίσουν, ενώ κάλεσε τους αγρότες σε όλη τη χώρα να ενισχύσουν με την παρουσία τους τα συλλαλητήρια του ΠΑΜΕ, που θα γίνουν στις 8 Απριλίου.

Ομιλία
«Η κυβέρνηση προσπάθησε να μας τσακίσει με τους εισαγγελείς, την ανοιχτή τρομοκρατία, τη συκοφάντηση του αγώνα μας με τον λεγόμενο κοινωνικό αυτοματισμό. Μαζί της είχε τη ΝΔ, που έλεγε όχι στα μπλόκα, και το ΛΑΟΣ, που ζητούσε να ενεργοποιηθούν εναντίον μας τα ρόπαλα των ΜΑΤ και η ρομφαία των δικαστών. Είχε και τα ΜΜΕ μαζί της, που πότε προσπαθούσαν να θάψουν την κινητοποίηση, πότε παραποιούσαν τα αιτήματά μας και πότε έστρεφαν άλλες κοινωνικές ομάδες εναντίον μας.

Τα σχέδιά τους, όμως, έπεσαν στο κενό γιατί η συντριπτική πλειοψηφία του αγωνιζόμενου λαού, που εκφράζεται από το ταξικό κίνημα και τη νεολαία, συμπαραστάθηκε μαχητικά και έμπρακτα στους αγωνιστές των μπλόκων», σημείωσε ο Βαγγέλης  Μπούτας.

Ακόμα, ο Βαγγέλης  Μπούτας επισήμανε την ανάγκη «να προχωρήσουμε πιο αποφασιστικά στην ανασυγκρότηση του αγροτικού κινήματος με την μαζικοποίηση και να αφήσουμε πίσω αυτούς που στηρίζουν την αντιαγροτική πολιτική της ΕΕ και των ελληνικών κυβερνήσεων και υπονομεύουν την ενότητα, την αποτελεσματικότητα και την προοπτική της πάλης».

4 Μαύρα Κοστούμια

4 Μαύρα Κοστούμια

Σενάριο/Σκηνοθεσία: Ρένος Χαραλαμπίδης,

Παραγωγή: Boo Productions,

Πρωταγωνιστούν: Ρένος Χαραλαμπίδης, Γιάννης Ζουγανέλης, Τάκης Σπυριδάκης, Άλκης Παναγιωτίδης, Δημήτρης Πουλικάκος, Δημήτρης Βερύκιος, Νίκος Κατής

Τέσσερις αποτυχημένοι νεκροθάφτες πάνε για την αρπαχτή που θα τους δώσει την ευκαιρία να αλλάξουν ζωή, φεύγοντας από το επάγγελμα που πήγανε προσωρινά αλλά έμειναν για πάντα. Πραγματοποιούν, με την υπόσχεση μεγάλης αμοιβής, την τελευταία επιθυμία αποθανόντα πλούσιου Έλληνα της αλλοδαπής. Επιθυμεί να τον πάνε από την Αθήνα στο χωριό του με τα πόδια! Όταν στην πορεία διαπιστώνουν ότι δεν υπάρχουν τα λεφτά της αμοιβής που τους έταξαν, απαγάγουν το πτώμα, το οποίο και τους μένει, αφού τελικά κανείς δεν ενδιαφέρεται για την υπόθεση. Όσο για το νεκρό, έχει να κλείσει κάποιος ανοιχτούς ερωτικούς λογαριασμούς που θα μετατρέψουν το ταξίδι της επιστροφής σε ύμνο στην ζωή.

Δείτε εδώ το τρέιλερ…

Δείτε την κριτική από τον Ριζοσπάστη…

Δείτε την κριτική από το cinemanews…

Δείτε την κριτική από το Έθνος…

Δείτε την κριτική από τη LIFO…

Κατά τη δική μου ταπεινή άποψη η ταινία έχει όλες τις προϋποθέσεις να γίνει μια καλτ δημιουργία. Ο Ρένος Χαραλαμπίδης στην τέταρτη ταινία του δείχνει έτοιμος να κάνει το βήμα για μεγαλύτερα πράγματα. Ελπίζω να εξελιχθεί κι άλλο σαν σκηνοθέτης στο μέλλον.

Ο Στάθης Καλύβας, το Μετρό της Αθήνας και η σύγκρισή του με τα Ελληνικά Πανεπιστήμια

Από καιρό ήθελα να γράψω για το άρθρο «Στα υπόγεια είναι η θέα» του Στάθη Καλύβα. Το άρθρο αυτό δημοσιεύτηκε στην Καθημερινή της Κυριακής 14 Μάρτη 2010.

Γιατί μου τράβηξε το ενδιαφέρον; Επειδή συνδυάζοντας δήθεν προφανή στοιχεία και δήθεν λογικοφανή επιχειρήματα προσπαθεί να καταλήξει στο συμπέρασμα που επιθυμεί ο συντάκτης. Θα προσπαθήσω να δείξω πόσο σαθρά και επιφανειακά είναι τα στοιχεία και τα επιχειρήματα του Στάθη Καλύβα και στο τέλος θα καταλήξω και εγώ στο δικό μου συμπέρασμα.

Από την πρώτη παράγραφο ξεκινούν τα φάλτσα του Στάθη Καλύβα, για να χτιστεί σιγά- σιγά το συμπέρασμα που θέλει. «Να μετασχηματίσουμε την κρίση σε νέα μεγάλη ιδέα. Αίτημα για μια σύγχρονη, αξιοκρατική, τίμια, δυναμική και ευνομούμενη κοινωνία, με άλλα λόγια ευρωπαϊκή». Για το πρώτο αρκεί να ρωτήσουμε ποιος ευθύνεται για την «κρίση», ποιος πληρώνει και ποιος θα έπρεπε να πληρώνει. Για τον Στάθη Καλύβα ευθυνόμαστε όλοι οι «Έλληνες πολίτες», όλοι μαζί πληρώνουμε, όλοι μαζί θα βγούμε από την κρίση. Στην πραγματικότητα την «κρίση» προκάλεσαν τα μονοπώλια και την πληρώνουν όλοι οι υπόλοιποι, δηλαδή οι εργαζόμενοι και τα μεσαία στρώματα. Για αυτό και δεν κάνει το λάθος ο Στάθης Καλύβας να γράψει αίτημα για δίκαιη κοινωνία. Τώρα τα φάγανε τα λεφτά τα μονοπώλια, πάει και τελείωσε.

Για αυτό το αίτημά του είναι τίμια και ευνομούμενη κοινωνία. Δηλαδή με νόμους που να προστατεύουν τα μονοπώλια, μην τυχόν και τους ζητήσει κανείς να επιστρέψουν τα λεφτά που φάγανε. Τα άλλα δύο: δυναμική και αξιοκρατική κοινωνία, δημιουργούν ωραίες εικόνες. Κομψούς και γυμνασμένους νέους με κοστούμια και χαρτοφύλακες να κάνουν αγώνα δρόμου για να κάτσουν στην καρέκλα του στελέχους. Φυσικά το παιδί που τελείωσε το Λύκειο στα Κάτω Πατήσια δεν κολλάει σε αυτή την όμορφη εικόνα ευρωστίας και δύναμης. Ήταν απλώς τεμπέλης και δεν ήθελε να εκμεταλλευτεί τις «ευκαιρίες».

Γιατί είναι όμως τα Κάτω Πατήσια και η υπόλοιπη Αθήνα μια «τριτοκοσμική» πόλη; Επειδή έχει νέφος; Επειδή έχει ελάχιστο πράσινο, αφημένο στην τύχη του; Επειδή έχει κακές συγκοινωνίες; Επειδή έχει θόρυβο; Επειδή είναι ακριβή; Επειδή η ανεργία αυξάνεται; Τίποτα από όλα αυτά! Τα προβλήματα της Αθήνας είναι: 1) οι διαδηλώσεις 2) η παράνομη στάθμευση 3) οι πλανόδιοι πωλητές 4) οι αφίσες 5) τα γκράφιτι. Το μετρό δεν έχει κάτι από τα ανωτέρω 5 προβλήματα, άρα είναι η γη της Επαγγελίας για τον Στάθη Καλύβα!

Το μετρό έχει εργαζόμενους στη φύλαξη και στην καθαριότητα που εργάζονται σε εξωτερικούς εργολάβους. Αν κάποιος από αυτούς αρρωστήσει, πάθει ατύχημα ή γεράσει τον διώχνουν και παίρνουν άλλον. Ότι καλύτερο για τον Στάθη Καλύβα! Το μετρό κόστισε εξωφρενικά ποσά και είναι πολύ μικρό σε σχέση με αντίστοιχα του εξωτερικού. Δεν το εξετάζει καν ο Στάθης Καλύβας! Δώστε του αστυνόμευση, κάμερες και απαγορεύσεις και είναι ευτυχισμένος!

Για να εξηγούμαι, το μετρό μου αρέσει και μένα. Λειτουργεί όμως καλά διότι είναι πολύ μικρό και ακριβό. Το ότι ο ΗΣΑΠ βελτιώθηκε δε σημαίνει κάτι. 25 χιλιόμετρα μήκος έχει και αυτός. Στη φύση όμως δεν υπάρχουν κλειστά συστήματα. Εξετάζουμε λοιπόν όλο το σύστημα δημόσιων συγκοινωνιών. Ο προαστιακός γιατί δεν βελτιώθηκε από τη γειτνίαση και τη συνεργασία με το μετρό; (Μοιράζονται και τη γραμμή Πλακεντία- Αεροδρόμιο) Το τραμ γιατί αντιμετωπίζει τόσα προβλήματα; Γιατί δεν αναπτύσσεται; Τα λεωφορεία και τα τρόλεϊ γιατί επιστρέφουν αργά, αλλά σταθερά στην προ Ολυμπιακών μιζέρια;

Απλώς το μετρό ξεφορτώνεται τα αρνητικά του στην υπόλοιπη κοινωνία. Δε φορτώνεται το κόστος της άνεργης καθαρίστριας, δε φορτώνεται την κάπνα από την καύση του λιγνίτη ή του πετρελαίου για την παραγωγή του ηλεκτρικού ρεύματος που κινεί τα τρένα, δεν φορτώνεται τα προβλήματα του υπολοίπου δικτύου μεταφορών που τον τροφοδοτεί με επιβάτες. Από οικονομικής πλευράς το μετρό δημιουργεί παθητικό, γιατί το υπέρογκο κόστος κατασκευής του δεν είναι δυνατό να αποσβεστεί από τα εισιτήρια. Άλλωστε τα εισιτήρια των συγκοινωνιών της πρωτεύουσας τα επιδοτεί ο έλληνας εργαζόμενος, ακόμα και ο κάτοικος της επαρχίας που δεν τα χρησιμοποιεί.

Λόγω των Ολυμπιακών ρίχτηκαν ποταμοί χρημάτων. Το 2004 τα λεωφορεία και τα τρόλεϊ ήταν ολοκαίνουργια, το τραμ, ο προαστιακός ξεκινούσαν τη λειτουργία τους. Το μετρό είχε μόλις παραλάβει τις επεκτάσεις του, ο ΗΣΑΠ είχε μόλις φρεσκάρει τους σταθμούς. Τώρα όμως λεφτά δεν υπάρχουν. Σπατάλες για υπερτιμημένους Ισπανούς αρχιτέκτονες δε γίνονται. Τα μετρό του Λονδίνου, της Νέας Υόρκης, του Μονάχου δεν είναι ούτε καθαρά, ούτε όμορφα, ούτε λειτουργικά. Το δικό μας μετρό πώς θα είναι σε πέντε- έξι χρόνια; Ήδη, διακριτικά, έχουν επιστρέψει οι ζητιάνοι και οι μικροπωλητές στους συρμούς, όπως και συνάνθρωποί μας εξαρτημένοι από διάφορες ουσίες. Μάλλον ο Στάθης Καλύβας έχει καιρό να μπει στο μετρό.

Τα ελληνικά πανεπιστήμια δεν αξιώθηκαν ποτέ να λάβουν τα φράγκα που πήρε το μετρό για τους Ολυμπιακούς. Οι προϋπολογισμοί όλων των ελληνικών πανεπιστημίων μαζί, δε μπορούν να συναγωνιστούν τον προϋπολογισμό του Γέιλ, στο οποίο καθηγητής είναι ο Στάθης Καλύβας. Χωρίς λεφτά όμως δε γίνεται τίποτα.

Βέβαια ο Στάθης Καλύβας δεν πιστεύει πως τα ελληνικά πανεπιστήμια, αν ακολουθήσουν το παράδειγμα του μετρό, θα γίνουν Γέιλ. Αυτό που θέλει όμως είναι να γεμίσουν με σεκιουριτάδες και καθαρίστριες από εξωτερικά συνεργεία. Να αποκτήσουν δίδακτρα και κάμερες ασφαλείας. Να μην έχουν πολιτική ή συνδικαλιστική δραστηριότητα. Οι φοιτητές να είναι υποχρεωμένοι να φοράνε κουστούμια, να κόψουν τα μαλλιά και να κρατάνε χαρτοφύλακες. Να μιλάνε σαν υπάλληλοι σε τρέντι φαστφουντάδικο: «Κυρία Αντωνίου, στην αποθήκη παρακαλώ», «Ορίστε οι μάξι πατάτες σας, παρακαλώ» κ.λ.π.

Άρθρα σαν του Στάθη Καλύβα έχω δει στο παρελθόν και από άλλους. Από το Γιάννη Μαρίνο, από το Στέφανο Μάνο, από τον Ανδρέα Ανδριανόπουλο κ.α. Το τελικό τους ζητούμενο είναι πάντα το ίδιο: τεμπέλη εργαζόμενε κάνε και άλλες θυσίες. Νομίζω πως είναι καιρός να σταματήσουμε να τους ανεχόμαστε.

Αγόρασε και εσύ ένα Μεταπτυχιακό: Δε χρειάζεται να έχεις Πτυχίο!

Το θέμα το είχα πρωτοδεί σε άρθρο του Ριζοσπάστη. Αμέσως αναδημοσιεύτηκε σε site που ειδικεύονται σε εκπαιδευτικά θέματα, στην edugate και την alfavita.

«Το είδαμε κι αυτό: Διαφημίζεται ότι μπορείς να πάρεις μεταπτυχιακό ακόμα και χωρίς να έχεις πτυχίο ανώτατης εκπαίδευσης. Δηλαδή τελειώνεις το λύκειο, δουλεύεις κάποια χρόνια και «αγοράζεις» μεταπτυχιακό και μάλιστα με 20% έκπτωση και με ένα μόλις χρόνο φοίτησης (ακόμα και εξ αποστάσεως). Τζάμπα πράγμα…»

Είχα πετύχει και την σχετική διαφήμιση, την οποία δυστυχώς δε μπορώ τώρα να εντοπίσω στο δίκτυο.

Είδα όμως μια άλλη διαφήμιση στη free sunday. Όπως λέει χαρακτηριστικά:

«Στο ΜΒΑ και στα Executive Diplomas γίνονται δεκτοί και μη πτυχιούχοι με εργασιακή εμπειρία»

Έτσι είναι! Τι να το κάνεις το πτυχίο; Ειδικά άμα έχεις βγάλει το περίφημο «πανεπιστήμιο του πεζοδρομίου» που λένε και οι μπαρμπάδες στα καφενεία! Εδώ που τα λέμε και το Λύκειο είναι μια περιττή καθυστέρηση!