Κι όλο κλαίνε τα εμποράκια, στης ακρίβειας τα σκαλάκια!

Γέμισαν τα δελτία ειδήσεων με την κλάψα των εμπόρων. «Δεν ψώνισε ο κόσμος», «πεσμένη η αγορά», «όλοι κοίταζαν, αλλά αγόραζαν ελάχιστοι».

Εμ, μάγκα μου, όταν διώχνεις τον έναν υπάλληλο και μειώνεις τις ώρες στον άλλο και το ίδιο κάνει και ο διπλάνος σου έμπορος και ο παραδιπλανός, ποιος θέλεις να ψωνίσει; Ο Ελβετός τουρίστας; Χώρια που επιστρατεύτηκαν όλες οι πεθερές για να κρατάνε το μαγαζί ανοιχτό τις άγονες ώρες (διπλό όφελος για τον έμπορο)!

Και σου λένε κιόλας: «Να ανοίγουμε Κυριακές», «Να ξεκινήσουμε νωρίτερα τις προσφορές», «Να διώξουν τους μαύρους με τις μαϊμούδες»! Αυτό θα πει σκέφτεται και βγάζει συμπεράσματα!

Εμποράκο, μάγκα μου, οι πολυεθνικές είναι αυτές που σε συνθλίβουν. Μόνο όταν καταλάβεις ότι οι εργαζόμενοι είναι οι πραγματικοί σου σύμμαχοι θα δεις άσπρη μέρα…